Tak mnie boli życie
dawno nie było dźwięku
budził mnie głuchy stukot
w swych ramionach
tłocząc strach
choć całą mocą rozumu
dotykam bezradności
resztką sił myśli czystych
odżyłam na nowo
żeglując w rozpaczy
schowałam do muzeum
resztki jasnego horyzontu
za nadzieję się płaci
nazbyt wysoką cenę
ból rozczarowania
i świat za stłuczoną szybą
wykrzywiony w obłędzie
autor
agablue
Dodano: 2009-07-29 23:00:56
Ten wiersz przeczytano 653 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
wiersz bólem pisany przeplatany smutkiem i
tęsknotą,dlaczego piszesz z bolącym sercem,lato w
pełni słońce na niebie uśmiechnij się do babajagi
Dusi rozpacz i rozdarcie...
Ale wiersz piękny
Ważne żeby to w czym jesteśmy wyrazić tak dobrze jak
tu Optymizmu z tego nie będzie ale iskra zadowolenia
już na pewno tak
wiersz smutny, ładny, przepełniony tęsknotą.
pozdrawiam
Kolejny wiersz o bólu... Jednak wyróżnia go coś i to
chyba resztki jasnego horyzontu do muzeum oddane...
dziękuje za uwagę pisałam chwilą postaram się zmienić
Twój wiersz też krzyczy cierpieniem brakiem nadziei
Ładnie napisany
Nie ciebie jedyną boli, uwierz......
wiersz rozdarcie wewnętrzne nadzieję zgubić to
zawieszenie Piękny wiersz wymowny Dobry + i forma
ładna