Tak mówi proroctwo

tak on to co myśli pisze.

Czarne niebo nad tobą człowieku
I gwiazdy już jasne skryły swe oblicze
Trudno ufać tak złym ciągle wiekom
Trudno być świadkiem fałszywych wyliczeń

Ludzie wcale nie tak dobrzy
Jak mówili inni
Zasiedli już oni w pokonanych loży
Nie są już tacy jakimi być powinni

I ciągle te same słowa
Brzmią w człowieczej duszy
Z prochu powstałeś
I w proch się obrócisz

autor

pan_zagubiony

Dodano: 2007-01-03 19:16:55

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie