Takie sobie pisanie
Być wolnym, pięknie to brzmi. Być wolnym,
chociaż przez chwilę. Zewsząd jestem
ograniczony,
staję się więźniem swojej epoki, swojej
rodziny, swojego środowiska.
Ograniczają mnie zewnętrznie i wielu stara
się ograniczyć wewnętrznie.
Mam jednak ten swój mały świat, (Nikiforowa
poezja ) do którego pozwalam wkraczać tym,
których sam chcę tam wpuścić. Mam to
poczucie wolności wewnętrznej. Jest ona
ulotna, ale daje poczucie spełnienia.
Dziś o życiu wiem dużo. Wiele kart swojej
księgi życia mam zapisanych.
Jest na nich ból i cierpienie, jest radość
i poczucie spełnienia, są porażki i
zwycięstwa,
jest piękno i brzydota i jest to ogromne
zdeterminowanie. Wstaję od komputera i od
pisania,
podchodzę do okna – tam świat w nim ja, on
wielki – przywołał mnie bym w nim był
gościem-
jestem ze swym skromnym imieniem, skromny
idę nadal drogą życia, podążam ku
nieznanemu.
Szmer myśli cichutko przemyka oddechem
przeżytego czasu.
Bolesław trochę o sobie naszkicował
opowiadankiem.
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Komentarze (5)
takie sobie
czyli ładne
Bolesławie lubię twoje wiersze przemyślenia -
wypełnione refleksją i pięknymi obrazami miłości -
pozdrawiam
"Szmer myśli cichutko przemyka oddechem przeżytego
czasu."
pięknie
Ciekawa refleksja, świat i ja w nim. Wydawałoby się
mały pyłek ze mnie , a jednak coś ode mnie zależało.
Pozdrawiam .Dobrego dnia
życiowa refleksja z księgi wspomnień
przyzwyczaiłeś mnie do swojej romantycznej duszy
pozdrawiam:))