Tańczyła...

Tańczyła na wietrze,
i w porannej rosie,
bosą stopą dotykała
chłodnej trawy,
takiej jak zawsze
o tej porze roku...

Tańczyła w deszczu,
zimnym i gęstym,
a chłód dodawał jej siły
do walki o kolejny krok
w przyszłość nieznaną...

Tańczyła o zmierzchu,
smętnym i złowrogim,
by przyzwyczaić się
do samotnej ciemności
bez niego...

Tańczyła nawet wtedy,
gdy brak było muzyki,
sama śpiewała po cichu
jego imię,
a wiatr niósł je po polach
tak pustych,
jak jej życie
bez niego...

Bo życie bez miłości jest jak melodia bez dźwięków - jedno bez drugiego nie ma prawa istnieć...

autor

Firmly

Napisany: 2007-09-11 Dodano: 2007-09-11 18:34:18

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie