Taniec duszy

Idąc za gwiazdami, które przecinają niebo, szanując miłość, która daję nam wiarę i odwagę, żeglujemy. Dead Can Dance "In The Wake Of Adversity"

Dźwięki wypełniają pustkę pejzażem,
zwykłe kolory wyglądają inaczej.
Głos Lisy prowadzi przez ogrody,
martwe powstaje, zaczyna tańczyć.

W królestwie umierającego słońca
triumfuje oświecona dusza,
w mrocznych dolinach gwiazdy znikają,
ich blask nadzieją, marzeniem,
współodczuwaniem istoty Boga.

Podróż w czasie w inne wymiary,
wyzwolenie, zerwane kajdany,
niebo zamknięte w murach klasztoru,
w zapachu świec i kadzideł,
w chóralnych śpiewach aniołów.

Poznanie tajemnicy miejsca bez odwrotu,
pragnienie ciepłej otchłani wciąga,
wirem tańca unosi coraz wyżej
w galopie cytry,
by za głosem dzwonków
opadać powoli, bez końca.

autor

Diogenes

Napisany: 2009-11-30 Dodano: 2010-07-13 00:51:19

Ten wiersz przeczytano 948 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie