Telefon

Zegar wskazywał godzinę:
Kilka minut po osiemnastej.

Słucham zespołu The Doors,
Brat, ze słuchawkami na uszach,
Prawdopodobnie śpi.

Telefon.
-Tak słucham?
-Czy to mieszkanie Państwa Kowalskich?
-Tak, zgadza się.
-Moje nazwisko brzmi Nowak,
Jestem lekarzem w pilskim szpitalu.
-Coś się stało?
-Bardzo mi przykro, ale Pani Krystyna nie żyje.
-Jak … Jak to… ?
-Podawano obiad, a kiedy salowa przyszła po naczynia
Pani Krystyna już nie żyła.
-…
-Nie mogłem nic zrobić… Pozostało mi tylko stwierdzić zgon.
-Dzzi… Dziękuję za informację…
-Naprawdę bardzo mi przykro.
Dowidzenia.
-Dowidzenia…

Lekarz nie zapytał czy jest ktoś z dorosłych…
Ciężar spoczął na mych barkach…
Miałem 16 lat…
Dziś mam 17.

Przyczyną zgonu okazało się pęknięcie wrzoda na żołądku…
Przy tych chorobach, z których się leczyła w tym czasie
Ta była błahostką…
Dlaczego?

Odeszłaś…
Zostaliśmy tylko z Ojcem…
Nie zapomnę o Tobie nigdy…

Dziś odeszła Babcia...

autor

Morrison

Dodano: 2006-01-05 12:41:42

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie