***Ten wiatr i te gwiazdy***

Biały puch przykrył miejsce
Krwawiących ran

Dłonią dotykam
Chłodnej ławki
Która kiedyś była gorąca

Dziś już jest pusta...
Patrzę w te drzewa
I słucham
Płaczu wron

Jest wieczór
Gwiazdy rozświetlają
Smutne niebo

Wiatr muska
ciepłe jeszcze łzy
I zabiera
Ulotne myśli

Wypełniam się
Obojętnością
Samotności

Spoglądam
Na księżyc
... powoli oddycham
Czuje jak serce
wtłacza zimną krew
i wypełnia żyły

To smutne
Że kolejny dzień
zaczyna się tak samo

Tak jak ten wiatr
który zawsze wieje wtedy
Gdy wie że jest Sam

autor

Alfa-Fenix

Napisany: 2006-12-13 Dodano: 2006-12-13 19:02:16

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie