Teraźniejszość

Miałam ambitny plan
Napisać wiersz o teraźniejszości
I natychmiast pomyślałam
O nieśmiertelnej miłości.

Lecz przypomniałam sobie,
Że odchodzi i ona
Chociarzby była
Najstaranniej zasadzona.

Ale czy nic stałego nie ma?
Może wschodzące słońce
Złotymi refleksami
Po niebie błądzące?

A może pomarańczą
I czerwienią zachodzące?
Kochanków i poetów
Natchnieniem będące?

A moze to nieba kawałek
Do ziemi opadający,
Który ludzie chcą dosięgnąć?
Ten tęczą będący?

A może to życia fale?
Te cudowne, morskie,
Niczym pieniste dywany,
Choć niebieskie ale dworskie?

Lecz fale jedynie o brzeg uderzą
I natychmiast znikną.
Świt i zachód chwilę trwają
I w objęciach nieba nikną.

Tęcza tylko tyle trwa
Ile deszcze ziemię z niebem łączy.
A teraźniejszość nie istnieje,
Bo zaraz wszystko w przeszłości się kończy.

autor

Sylwia Staśkowiak

Dodano: 2007-01-08 17:25:54

Ten wiersz przeczytano 840 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie