Tesknota
Latwiej zyje sie dla kogos niz dla samego siebie...
Oh jak mi ciebie brakuje,
Jakie to jest glupie.
kiedy bylas,
blisko czy daleko...
wtedy nie tesknilem,
Lecz teraz,
kazde o tobie wspomnienie,
nawet mala glupia mysl,
przynosi cierpienie.
Wspomnien czar, dawnych chwil,
wspolnych razem zabaw,
i nie udanych dni.
Kiedys znow sie spotkamy,
posmiejemy sie razem
i powspominamy.
A dopoki moje slonce nie zgasnie,
bede cie wspominal,
jak zwykle,
jak zawsze......
Dla mojej mamy ktora odeszla zbyt wczesnie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.