Tęsknota
tęsknota ma długi szal
i zapłakaną twarz...
zawsze stoi przy oknie,
ocierając cicho łzę.
biega w deszczu po ulicy
pełnej dziwnych uczuć,
i zawsze ma mokre oczy...
tęsknota siedzi w półmroku,
żyje między jawa i snem...
przychodzi gdy brak bliskości
i staje przy oknie
ocierając cicho łzę...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.