To, co o niej opowiem

od rana chodziło mi po głowie

Znając siebie, wie doskonale, że jeżeli już
coś komuś obieca, stara się dotrzymać słowa.
Inaczej to wygląda, gdy chodzi o jej sprawy;
często sobie obiecywała i tu przykład podaje,
że jutro rano umyje okna, wytrzepie dywan.
Niestety, po przespanej nocy, szczere chęci
spełzły na niczym. Po śniadaniu wyszukiwała
inne przyjemniejsze zajęcia, a do parapetu
podchodziła, jak do przysłowiowego jeża.
To pestka w porównaniu do spraw sercowych.
Obiecała sobie, że przed kolejnym spotkaniem
z przyjacielem, do którego ostatnio poczuła
miętę, gdy ten przekroczy próg jej domu,
nie wpadnie spontanicznie w jego ramiona.
Ma pomysł i już wie co zrobi; gdy do niej
zadzwoni, prosząc o spotkanie, tym razem
umówi się z nim w parku, mając nadzieję,
że w miejscu publicznym, przy zachowaniu
samokontroli, emocje przytrzyma na wodzy.

autor

_wena_

Napisany: 2019-09-21 Dodano: 2019-09-21 17:34:35

Ten wiersz przeczytano 6102 razy

Oddanych głosów: 81

Rodzaj Monolog Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie