To dobranoc

Dzień odkłada już szmaragdy i szafiry -
czas przechowa je w szkatule rannych wzruszeń.
Ona stąpa w bezszelestach, krokiem cichym,
czarny diament w ciemnej sukni połyskuje.

Powygasza zbędne struny dziennych zdarzeń,
niech odpoczną i zamilkną gdzieś w pieleszach.
Drogę pragnień wyczekanych w snach pokaże,
na granacie kandelabry porozwiesza.

Szmerem skrzydeł ukołysze śpiącą niwę
i zmęczeniu księżycową da poduchę.
Ona przy mnie a ja jestem blisko przy niej.
To dobranoc. Przyśnij mi się pełnią wzruszeń.

autor

magda*

Napisany: 2016-05-06 Dodano: 2016-05-06 23:05:14

Ten wiersz przeczytano 929 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie