To już było
Trójkąt jednak w życiu nie jest doskonały...
Maki płoną, tak jak lichtarz,
za zasłoną dni minionych.
Wiatr szaleje, nie przechytrzysz
a on wieje, nas pokonał.
To ostatni wiersz dla ciebie,
wyszłam z matni, byłeś chlebem.
Jestem wolna jak jaskółka,
znów swawolna, czerstwa bułka.
Już dla ciebie nie napiszę,
byłam w niebie, w piekle wiszę.
Za daleko do stolicy,
marne deko bez stolnicy.
Nie upiekę i nie spichcę,
już uciekam, teraz zgliszcze.
Gdy odpocznę(?) to powrócę,
wierszem zacznę, nie zasmucę.
Tylko nie dla ciebie...
...chociaż ma tylko dwa boki.
autor
Zakochana w wietrze
Dodano: 2020-05-30 15:08:39
Ten wiersz przeczytano 758 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
To co było to przeszłość teraz z optymizmem patrz w
przyszłość :-)
pozdrawiam;-0
świetny wiersz,
ale miłość nigdy nie umiera,
życzę miłego popołudnia:)