To nie jest wiersz.
Dedykuję komuś kogo ... kocham?
To nie wiersz.
To wyznanie.
A więc zaczynam.
Dziękuję Ci za wszystko:
za to, że jesteś przy mnie,
że czasem Cię nie ma,
że wspierasz mnie zawsze
jak niewidoczny, dobry duszek...
Nie czekam na księcia z bajki,
w wypolerowanych butach.
Wystarczy mi mój,
taki zwyczajny
a zarazem tajemniczy...
Dziękuję za wszystko,
lecz mogę w zamian dać Ci
tylko siebie.
autor
czemu
Dodano: 2006-10-14 19:22:21
Ten wiersz przeczytano 534 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.