To się zdarzyło- ich dwoje

Dobre wspomnienia rozjaśniane są czystym błękitem, urocze jak konwalie leśne. Te mniej dobre płynące same, na fali
smutku i goryczy. Pamięta jego słowa brzmiące jak najdelikatniejszy szelest wiatru, jak podmuch powietrza. Miłość do niego przepełniała ją i rzucała na kolana, pozbawiając sił. Przenosił ją do świata, w którym istniała tylko rozkosz. Czując dotyk jego warg na ustach, nie było nic ważniejszego od tego słodkiego, długiego pocałunku. Serce po prostu topniało wraz z rozsądkiem Co dzień
budziła się, pragnąć go do szaleństwa, co noc. Jego zapach otaczał ją ze wszystkich stron. Chwilami miała wrażenie, że traci przytomność z rozkoszy, gdy nachylając się nad nią, dręczył siebie i ją pieszczotami. Wymazywał z jej pamięci
każdą samotną godzinę bez niego, wbijając palce w jego barki i czując jakie cudowne doznania płyną przez nią niepowstrzymaną strugą. Ulatywała co raz wyżej, szeptała
jego imię, szukała jego ust. Jej głód był tak wielki jak jego głód, a ogień który ją wypełniał tak samo gorący.
Czasami to on wsłuchiwał się w jej głos, spijając słowa jak wodę pośród szumu drzew, gdy światło księżyca załamywało się na kształt rybich łusek na liściach astrów rosnących w ogrodzie. Czasami śmiała się z jego dowcipów perlistym śmiechem, który dzwonił niczym kropelki deszczu w mokry jedwab. Mówił jej, że jest piękna pięknością osoby dojrzałej i żyjąca w zgodzie z naturą. Podobał mu się
jej ujmujący, pełen zadumy uśmiech. To on przewrócił jej świat do góry nogami i sprawił, że czuła się tak, jakby nie miała żadnego wpływu na swoje życie. Pojawiał się wtedy jakiś cień w jej oczach, a on miał wrażenie, że myślami
znalazła się nagle w miejscu ciemnym i pustym, gdzie czuła się bardzo samotna. Aż nadszedł dzień, gdy niebo straciło
pełen spokoju błękit i przybrało mglisto perłowy kolor. Jego oczy stały się zimne jak arktyczne niebo. Zacytował fragment tekstu piosenki " na co komu wczorajszy dzień" do jej okrytej mrokiem twarzy, gdy cień liści układał się powyżej ust jak koronkowa chusteczka. I odszedł.
Dla niego, te lata były nie kończącym się urozmaiceniem szarych dni, było mu z nią dobrze. Dla niej, największe uczucie
w życiu, miłość bez granic. Ale do "tanga trzeba dwojga" tak samo w miłości. Głęboko to przeżyła i przysięgła sobie,
że zrobi wszystko, by nigdy więcej nie doświadczyć takiego bólu.

Tessa50

Moi mili wielbicielki i wielbiciele, z serca szczerego dziękuję i postaram się pisać nie gorzej jak dotąd,miłego weekendu :):):)

autor

Tessa50

Napisany: 2011-09-12 Dodano: 2011-09-14 20:51:01

Ten wiersz przeczytano 1064 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie