Topienie kukiełki
na moście
między teraźniejszością a przyszłością
stoi kukiełka o imieniu Przeszłość
wystrojona w piękne szaty
złotą nicią wspomnień obszyte
zepchnę ją
niech wreszcie utonie
może zacznę wreszcie swe życie
bez jej ciężaru jak kula u nogi
żegnaj kukiełko
wołam
przechodząc na drugą stronę rzeki
w której ona właśnie tonie…
...tym razem już nie będę jej wyławiać.
idąc przed siebie nieśmiało szepczę: "Dzień dobry życie"
autor
Zefirek
Dodano: 2009-11-25 17:09:34
Ten wiersz przeczytano 572 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Wspomnień nie utopisz, lecz staraj się pamiętać
najlepsze ich chwile.
Pozdrawiam
piękne przesłanie topienie co zatrzymuje nie da żyć
normalnie To rozsądne działanie Wiersz jest bardzo
ładny emocja w nim dobrze wyrażona i postanowienie +
Mi się udało :)
Utonęła bezpowrotnie i nikt ratować jej nie chciał :)
Przeszłość, czasami bolesna niemogąca wydostać się z
naszego serca. +
Życzę Ci tego by utonęła na zawsze, skoro wspomnienia
kolą..