Trafiony zatopiony
klaustrofobia myśli wyostrza spojrzenie
to w mojej przestrzeni brak twojego
życia
maluje na ścianie obraz który wisiał
niezmiennie tak samo
dostrzegam element chyba źle dobrany
teraz już jest lepiej i widzę wyraźniej
to jest ostra rysa co przeszła przez całość
na pół odcinając całe cobyćmiało
bijąc się z myślami zwyciężyłam rundę
ale nie jest łatwiej, próbuje budować
nakładam warstwami to co zaraz runie
i będzie zgliszczami (a ja nie chcę
ruin)
cofam się tam wolno tylko wspomnieniami
logicznie sumując wracam do nirwany
trzymam się kurczowo tego co realnie
spłynęło ściekami i jest w oceanie
(zawsze mnie przerażał nadmiar wielkiej
wody)
poszło już za tobą, jesteście gdzieś na
dnie
ja tutaj na brzegu (już umiem iść sama)
to nic że przede mną są kamienne schody
nic – że nie do nieba. u góry ktoś
czeka
biorę go pod ramie idę - nie uciekam
voytek.72dzieki, ale "nie trza porozcinać"i jak słusznie zauważyłeś tak ma być.
szarman
Komentarze (18)
Oj Basiu, Basiu :) Wiersz jak zawsze u Ciebie
intrygujący, piękny w formie i treści. Pozostawia
wiele do osobistych refleksji. "Zawsze mnie przerażał
nadmiar wielkiej wody" - ciekawe spostrzeżenie, a co
do "klastrofobii myśli wyostrzającej spojrzenie" po
prostu "trafiony zatopiony" :)
Basiu- jak zawsze pięknie :) :) :) Twoje wiersze mają
swoisty urok.
Zamiast buziaka, komentarz: dwa buziaki! :) Jeżeli
wolno oczywiście... :)
Bardzo optymistyczny wiersz. Każdy chce do nieba ale
czy osiągniemy ten cel???
wspaniały wiersz, odcinasz się od tego co było, ale
jesteś silna, nie uciekasz, brawo!
Zycie niepewne na dnie a własne uratowane Wiersz
wymowny dobry Podoba mi się mądrość w wierszu i
optymizm Pozdrawiam +
Ciekawy i ładnie poprowadzony wątek.
Bardzo ładny wiersz i ciekawie sformułowany,a myśli
które nam towarzyszą rozgrywają ciekawą partyjkę..i te
ruiny nie są nikomu potrzebne i należy optymistycznie
iść do przodu..powodzenia
bardzo ładny wiersz a samo zakończenie super -
pozdrawiam
wybór należy od nas. Nierealne zostało za tobą
wybrałaś schody,pewniejsze tak jak ramię czlowieka
,który u góry czeka.Dobry wiersz napawa optymizmem
Fajny wiersz - optymistyczny - a zakończenie super -
każdy chce do nieba - pozdrawiam ciepło miłego dnia
bardzo dobry, dojrzały wiersz, pozdrawiam :)
Ciekawy wiersz, doskonałe metafory... mam wrażenie że
pogodziłaś się z losem i choć nie jest Tobie łatwo,to
idziesz do przodu....
No, mnie się podoba, ostatnie dwie najbardziej :).
Pozdrawiam serdecznie :).
ładny wiersz-miejscami nawet bardzo ładny.pozdrawiam.