Tristia III
ciemna rzeko milczenia
żalu utulony
psalmie ulic duszny
psalmie żalu milczący
dzieciątko okupione
ciepłym językiem krwi
ciemnym węzłem światła
na moim nagim gardle
strugo bezbrzeżna
oczy deszczu ślepe
twoje drobne stopy
rozmyte w pamięci.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.