Troszeczkę
A teraz spójrz na siebie miła,
I daj odpowiedź jednym słowem.
Czy się troszeczkę nie zmieniłaś,
Tak może tylko o połowę.
Ja widzę zmarszczki na swej twarzy,
Nic nas nie chroni od starości.
Choć potrafimy jeszcze marzyć,
Żyć wspomnieniami o miłości.
A ty się bronisz moja miła,
Czas pędzi jednak jak szalony.
Chyba troszeczkę się zmieniłaś,
To ma też swoje dobre strony.
Ja przecież żyję razem z tobą,
Wspólnie zmierzamy ku starości.
Jesteśmy jedną wciąż osobą,
Z połową dawnej, lecz miłości.
Komentarze (6)
Najważniejsze by w tym wszystkim mieć wielką miłość.
Ja przecież żyję razem z tobą,
Wspólnie zmierzamy ku starości.
Jesteśmy jedną wciąż osobą,
Lecz ile dawnej w nas miłości?
...na tak
Jesteśmy jedną wciąż osobą. Super
Dobry jak zwykle wiersz.
Pozdrawiam
Melancholia lecz jaka prawdziwa
czas bezlitosny swoje zrobi
i choć stosuje różne dziwa
to siłę ich tak rozbroi
Podoba mi się wiersz .
Pozdrawiam serdecznie.
Ładny wiersz. Zmieniamy się z wiekiem, lecz przyjemnie
by było, gdyby w oczach bliskiej osoby byłybyśmy
takie, jak w momencie poznania.
Wiem, że to marzenia, ale...
Pozdrawiam serdecznie :)
ładna melancholia.