Trzeba się bać

Nie,nie tak, po prostu trzeba się bać
takich źródeł, które wypływają czarne.
Trzeba przy Jezusowym krzyżu stać,
przeżywać dni z łaską, nie jak troski marne.

Daremne żale, daremne źdźbła niewiary,
trzeba kogoś, kto podbuduje mury.
Nie ma winy bez sprawiedliwej kary,
nie ma załamania, jest tylko wiek ponury.

Ale są chwile, kiedy nic już nie pomaga,
a strach dawno przestał być straszny.
Wtedy właśnie pozostaje tylko wiara,
ocali od pagórek, które stwarza świat rubaszny.

W wierze są dwa fundamenty: miłość i nadzieja.
Na nich stoi to, co niewidzialne dla oczu,
na nich wszystko co stałe i to, co się zmienia,
powstały bowiem z łez Jezusowego potu.

Tak, właśnie tak trzeba się w świecie bać
tego, że przez moment zachwiania, jak na krawędzi dachu,
nie będzie wiary, co pozwala upadłemu wstać
I wtedy nie będzie już niczego, oprócz strachu.

Dla tych, którzy boją się życia i szukają schronienia- uchrońcie się w wierze!

autor

Cristof7

Napisany: 2006-04-28 Dodano: 2006-05-19 21:22:55

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie