Trzynaście łez jesieni
wrześniowy deszcz
jak przed laty uderza
wspomnieniem
do serca czerstwego
dlaczego
tu nie ma dziś ciebie?
Zrozumieć trudno
zamiary
zrodzone na niebie
lata zniczami liczone
tak inne
trzynaście jesieni
chłodem spowite
w krysztale łez
padają zdjęcia
dlaczego
odeszłaś
tak, rzeczywiście?
nieskończona ulewa
żałośnie śpiewa
coraz
samotniej
na ziemi
zrozumieć trudno
zamiary
zrodzone na niebie
niech połomyk
ten grzeje ciebie
i mnie
2008.09.07
Komentarze (15)
poruszające...
Widać, że ta strata boli, bardzo mi się spodobał ten
wiersz, oddaje w pełni tęsknotę za bliską osobą...
Pozdrawiam
Piekny, wrecz liryczny wiersz. Tesknota za osoba,
ktora odeszla na zawsze. Lata odliczamy zniczami i tak
jest nam ciezko pogodzic sie z faktem. Ladny wiersz,
przeplatany emocjami,Pozdrawiam.
pięknie opisane odejście i ta pamięć zawsze żywa..
wspomnienia...)))
Melancholijny i wyważony... choć emocje również
widać... Ale śmierć zawsze budzi emocje... nawet po
latach... Pięknie opisany...
Dobry tytuł i zgrabnie poprowadzone myśli.
wiersz smutny ale pięknie napisany
hmm smutny prawdziwy i sporo w nim rozmyslan plusik
dla ciebie
ciezko sie pisze o prawdziwym zyciu
"dlaczzego"-popraw tylko... wiersz całkiem
zgrabny...pozdrawiam
Tak zniczami też odliczamy ten czas ale ich ciepło
dodaje nam otuchy a im modlitwę.Pozdrawiam-piękny
wiersz !
pieknywiersz slowa prosto z duszy uderzaja swoja
czuloscia i cieplyn wspomnieniem do tej osoby:)
Lekiem na mego serca smutek takowy utwor jest. Smierc
bliskiej osoby... powiem tylko tyle ,ze niesamowicie
,dobrze to rozumiem ,bo sam nie pozbieralem sie do
teraz. Trzymaj sie cieplo ,bo zimno :)
Smutny, melancholijny wiersz...zgrabnie poprowadzony,
bardzo ładny.
Wiersz pełen smutku i żalu, zgadzam się z Tobą że
trudno czasami zrozumieć wyroki nieba, żyć trzeba
dalej z wiarą w lepsze szczęśliwsze dni.
Tak trudno zrozumieć... Pozdrawiam