Twoje imię...

imie,jak jadem owoc zatruty - dobra metafora.Ladnie
opisana tesknota i pragnienie.

pięknie utkany wiersz...tęsknota zabija...tylko się
nie poddawaj On wróci....a może inna miłość...i
będziesz pisać swoje wiersze utkane złotą nicią..

Ech…te marzenia i tęsknota. Ile one muszą
kosztować by serce nie bolało lecz szczęściem
tryskalo

...szept targany wiatrem... Wszystko w tym wierszu
takie arcyulotne i ujmująco-delikatne. Mistrzowska
ręka włada Twoim piórem.

Jadem owoc zatruty - no to troszkę podejrzanie
zabrzmiało, reszta cieplutka.

Ehhh skąd ja to znam to brzmi jak marzenia kołyszące w
falach myśli... To piękne... Tęsknota nie zabija nas
ale strasznie osłabia naszą duszę i naszą
umysłowość...

Nie spełniona miłość truje duszę jadem żalu i
tęsknoty..Smutno,ale tak prawdziwie...+++

Tęsknota jest uczuciem często bolesnym, kiedy owoc
pożądania nie jest łatwo osiągalny, lub wcale. Kiedy
tęsknimy z nadzieją i nasza nadzieja, może łatwo się
spełnić , tęsknota jest wtedy pięknym uczuciem, kiedy
się wie, że przyniesie radość spotkania.

....najpierw jest miłość potem czekanie i szepty
....gdzie jesteś kochanie dobrze dobrane słowa... ok

Taka tesknota umacnia, czyni nas lepszymi,
szlachetniejszymi, piekny wiersz.

Piękny wiersz o najśliczniejszym uczuciu, mocnym,
żarliwym, głębokim, najważniejszym.Tęsknota-ta nie
powinna zabijać, powinna wznosić, uskrzydlać...

delikatnie wplatasz te złote litery imienia w metafory
swojego wiersza...odsłaniasz tajemnice
serca...brawo...
nie tęskni ten kto nie kocha...pozdrawiam...

Wiatr plącze we włosach poezji osnowę i zatyka
pomiędzy gwiazdami. Księżyc mocy słowom nadaje, bo
wiersz ci wyszedł wspaniale.

Tylko i aż tyle może zrobić czyjeś imię...a raczej
tęsknota za osóbką,która je nosi...Ładnie w swym
smutku.

Tesknota i Jego imie schowane gleboko w sercu polarna
gwiazda osnute .... ach! Piekny wiersz Krysiu
zauroczylas nie pierwszy raz slowami... cieply
uscisk Bogna