W tych mrokach...

W zamierzchłych mrokach,
gdy nie było jeszcze pustetlni,
istniało życie,
na dnie szarych, zmęczonych oczu.

W mrocznym zmierzchu,
karano buntowników,
śmiercią przeokrutną,
a księżycowe sekrety były ich tajemnicą...

Zmierzch i mrok,
jak dwa duchy,
tak podobne,
złowróżebne,

Głosy zbliżającej się nocy
Zdobycze jego zwane ofiarami,
Budząc się u jego boku,
Zapragną chleba i igrzysk.
By za chwile
móc tonąć w morzu krwi...

koniec z pisaniem o miłości, nie ma sensu ;)

autor

Złośnicaaaaa

Dodano: 2005-05-13 11:15:16

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie