Tylko istnieję.
Jestem niczym,
bo nie ryzykuję.
Nie czuję się wolna,
bo nie kocham bezgranicznie.
Nie potrafię żyć,
bo boję się rozczarowania.
Nie marzę,
bo nie mam z kim podzielić się
marzeniami.
Nie mam nic,
bo żeby "mieć"trzeba "być".
Istnieję,
bo to nie wymaga wysilku.
Jestem człowiekiem?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.