I tylko my we dwoje
Pójdę sobie w nieznane,
przez pola, łąki dalekie,
po drodze odnaleźć miłość
i zaszyć się w cichym lesie.
Nazbierać kwiatów polnych,
siąść przy kwitnącym wrzosie,
albo z miłością nazajutrz,
przejść się boso po rosie.
Słoneczne promienie zaszepczą,
wciąż szumieć będą drzewa,
zanucisz mi moją piosenkę,
wiatr włosy będzie rozwiewać.
Przecież to takie miłe
ta odrobina szczęścia,
ja i ty w leśnej głuszy,
tyle nam tylko potrzeba.
I tylko my we dwoje,
z daleka od ludzi i świata,
zakochani w przyrodzie,
w sobie na długie lata.
autor
Ola
Dodano: 2014-04-29 17:22:05
Ten wiersz przeczytano 3000 razy
Oddanych głosów: 91
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (91)
...ja i ty w leśnej głuszy,
tylko kromkach chleba...
może
tylko o kromce chleba
Przemyśl, ten wers Olu:)
pięknie Olu
zakochani w przyrodzie i w sobie na długie lata.
pozdrawiam serdecznie :)
Dziekuje Ola! :D
:):)miłego Arkadiuszu. Pozdrawiam
Romantyczna Ola błyskotliwa i szczęśliwa :-)
Ależ Alicjo wszystko jest realne:). Pozdrawiam
serdecznie
O chlebie i wodzie,ale razem!!!!
Nierealne!!!!
Pozdrawiam Olu!
:):) miłego Sabinko. Pozdrawiam
Wszystkiego dobrego Mariolu:)
Piękny ten wiersz Olu a dwa ostatnie wersy ujęły mnie
bardzo. Pozdrawiam bardzo cieplutko
Pozdrawiam Bolesławie. Miłego popołdnia
Olu śliczny wiersz,też bym tak chciała na łonie
przyrody z ukochanym:)Pozdrawiam cię serdecznie
Olu ,jakie to miłe ,cudowne ,pozdrawiam
Pozdrawiam mateusz89:).
Miłego Angel Boy
We dwoje możecie zwojować cały świat :) Pozdrawiam +