I tylko my we dwoje
Pójdę sobie w nieznane,
przez pola, łąki dalekie,
po drodze odnaleźć miłość
i zaszyć się w cichym lesie.
Nazbierać kwiatów polnych,
siąść przy kwitnącym wrzosie,
albo z miłością nazajutrz,
przejść się boso po rosie.
Słoneczne promienie zaszepczą,
wciąż szumieć będą drzewa,
zanucisz mi moją piosenkę,
wiatr włosy będzie rozwiewać.
Przecież to takie miłe
ta odrobina szczęścia,
ja i ty w leśnej głuszy,
tyle nam tylko potrzeba.
I tylko my we dwoje,
z daleka od ludzi i świata,
zakochani w przyrodzie,
w sobie na długie lata.
Komentarze (91)
jeszcze piękniej Olu, fajnej majówki życzę:)
Pozdrawiam grażynka-elżbieta. Miłego popołudnia
Dziękuję Oxyvia. Troszkę zmieniłam. Pozdrawiam
serdecznie
Olu, ładny i miły wiersz. Niestety niedopracowany,
łamie się rytm, wielokrotnie.
Na końcu jednego z wersów znalazło się "i", nie
wiadomo dlaczego, bo z niczym się to nie rymuje.
W drugiej zwrotce aż się prosi, żeby przeredagować
wers tak: "siąść przy kwitnącym wrzosie" - wtedy
zarówno rytm się dostosuje, jak i rym się zrobi - bo
teraz go nie ma.
Nie istnieje zwrot: "w gąszczu od ludzi i świata";
można być z dala od czegoś, ale nie w gąszczu od
czegoś - to błąd frazeologiczny.
Warto byłoby popracować nad wierszem, bo byłaby z
niego ładna piosenka, gdyby go dokończyć. :)
Olu, ładny i miły wiersz. Niestety niedopracowany,
łamie się rytm, wielokrotnie.
Na końcu jednego z wersów znalazło się "i", nie
wiadomo dlaczego, bo z niczym się to nie rymuje.
W drugiej zwrotce aż się prosi, żeby przeredagować
wers tak: "siąść przy kwitnącym wrzosie" - wtedy
zarówno rytm się dostosuje, jak i rym się zrobi - bo
teraz go nie ma.
Nie istnieje zwrot: "w gąszczu od ludzi i świata";
można być z dala od czegoś, ale nie w gąszczu od
czegoś - to błąd frazeologiczny.
Warto byłoby popracować nad wierszem, bo byłaby z
niego ładna piosenka, gdyby go dokończyć. :)
Niech się spełni. Serdeczności :)
Miłego dnia Barnabo:)
Pozdrawiam Isano.
a kuku:):)
Dziękuję Tessa50
Na łonie natury każde figle zdrowe,
chociaż to nie zawsze bywa komfortowe. Pozdrawiam :)
Na łonie natury każde figle zdrowe,
chociaż to nie zawsze bywa komfortowe. Pozdrawiam :)
"I tylko my we dwoje,
w gąszczu od ludzi i świata,
zakochani w przyrodzie i
w sobie na długie lata."- Oleńko, cóż może być
piękniejszego... z serca pozdrawiam :)
Piękny, romantyczny, rozmarzony wiersz. Nie ma jak we
dwoje, miłość to potęga. Olu, życzę jej spełnienia i
pozdrawiam serdecznie. Dziękuje, za miłe słowa, pod
moim wierszem. Miłego dnia.
...usiąść pod kwitnącym wrzosem...
LOGIKA !!!
Ludzie to nie krasnoludki ?
Olu piękny,rozmarzony wiersz. Pozdrawiam :)
Ogół jest bajką i fantazją