Tylko taki jedyny jest czwartek
Tego dnia wszystko jest inne
nawet płatki są zaczarowane
rozrzucają je dzieci niewinne
dzwony biją głośno nad ranem
a przydrożne kapliczki pięknieją
z kwiatów łąk i ogrodów zebrane
każdy z nową wyrusza nadzieją
na procesję przywitać się z Panem
pod stopami kwiatowy kobierzec
tylko taki jedyny jest czwartek
zjednoczony w miłości i wierze
za Twą mękę idzie szereg zwarty
hostia błyszczy pod baldachimem
trwa w pokorze z Bogiem rozmowa
i zieloną gałązkę na zimę
każdy pragnie w domu przechować
żal po płatkach jest stąpać różanych
lecz iść trzeba do stacji następnej
za Twe ciało ukrzyżowane
za ból wielki cierpienie i mękę
L.Mróz-Cieślik
Komentarze (6)
i mnie tu było po drodze
Ładny:) pozdrawiam
Powróciły wspomnienia. Tutaj gdzie żyję nie obchodzi
się tego święta. Pozdrawiam serdecznie.
Miłego dnia.
Ładny wiersz okolicznościowy. Miłego dnia.
każda stacja modlitwą wita,
brzoza kusi zielonym liściem,
lecz tylko niektórym się fartnie,
gałązkę brzozy postawić w wazonie.
Pozdrawiam serdecznie