****
Tak zawiłe i poplątane jest życie
lepiej, lub gorzej podążamy do mety.
Może kiedyś rozpłyniemy się w niebycie,
poszukując swojej szczęśliwej planety.
Zanim skończy się nasz wiek dwudziesty
pierwszy,
niejedno jeszcze przeminie pokolenie,
by trzymając tomik napisanych wierszy
z wysokich obłoków spoglądać na Ziemię.
Jan Siuda
autor
najdusia
Dodano: 2013-02-20 09:04:39
Ten wiersz przeczytano 1498 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
O przemijaniu można różnie, również ciepło jak u
Ciebie.
nikt tu nie nie jest na stałe
pozdrawiam:)
margot - To są tylko moje myśli, które przyszły rano
przy kawie. Mój stosunek do życia i śmierci jest chyba
taki, jak większości ludzi. Dzięki za odwiedziny,
pozdrawiam.
Taki pochód pokoleń...
Mam inne poglądy na temat życia i śmierci, ale wiersz
podoba mi się :)
Bardzo sympatyczny utwór. Tak akurat do kawy i
francuskiego rogalika.