8

Zamykasz swój siat
Na cztery strony
Zapatrzony w siebie
A innych masz za nic
Plugawym swym językiem

NASZEGO;)

Zielenią drzew karmiony imwiatrem grzanym słońcem
Płynę duszą Wolny wraz z Matką i mym Ojcem

I cała ziemia tańczy ona kropką w potędze gwiazd
nieskończonych i Ona będzie
Pierwsza w Królestwie ukończonym i zejdą Tu Bogowie by
Wspólnie z Nami Tańczyć Śpiewać i Ziemia będzie
Wieczna Zielenią mego Drzewa

A to mój komentarz na temat tego wiersza
......................................................
...................................................

Pozdrawiam serdecznie Wszystkich.

:)

Plus nieskończoność.

?! :)

:))))

Fantastyczny utwór;pełen głębokich odniesień
znaczeniowych skłania do wielu refleksji na tematy
świąteczno-egzystencjalistyczne. Zarazem jego subtelna
liryka wzrusza czytelnika do łez,a zawarte pod warstwą
wymyślnych metafor erotyczne aluzje rozmarza i
podniecą niejedną czytelniczkę.
Forma bez zarzutu spełnia wszelkie wymogi poezji
wysokich lotów.

Ale zagadkę dałeś,nie umiem jej rozszyfrować...
Pozdrawiam :)

Kropka?Koło? Jako doskonałość?

.