***

''Ach, dobrze-juz mrok - Na chmurach popioły- widzę Wzrok Boga - gdy strącił anioły' '-T. Miciński

Nagle mnie pożre,
strawi jad ludzki
Przyjacielem wąż bywa -
na skraju przepaści.
Świat owiewa mrokiem,
gdy blizny rozchylam;
broczę krwią,
na dnie duszy przywieram.

Nie zniknę. Nie przepadnę.
Toczę w otchłani żywot marny.
Nie odnajdziesz mnie w splendorze,
Lecz w powietrzu, skałach, morzu.
W mych czarnych żądzach, jesteś
tylko sztuką,
W spękanym sercu - nieosiągalną istotą.

autor

Hekate

Napisany: 2016-10-30 Dodano: 2016-10-30 09:07:33

Ten wiersz przeczytano 823 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie