***

Kraków.
... I w starych murach ciasny pokoik.
Podparty łokciami w małym okienku,
wzrokiem wodzę po Zaułku Niewiernego Tomasza.
Deszcz wystukuje na szybie "koronkę",
modląc się za Mnie,
Bo widzi, że w sercu dobrze mi ze smutkiem.
... Dotykam Samotność.
Nie spłoszyła się, nie uciekła.
Zaczęła tulić się jak kot
spragniony głaskania.
- Odepchnąłem! - Idź sobie stąd!
- Lecz jakby głucha, ślepa?
Znów wraca na kolana.
szepcąc czule:
-... I Kto cię, tak dobrze zrozumie?

autor

Miłosz

Napisany: 2018-08-05 Dodano: 2018-08-05 23:02:24

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie