Uchwycona chwila (na placu 2)

coś chce mnie zatrzymać spętać
ale kolory mnie zgwałcą oczy ujrzą światło ręce wypełnią się blaskiem
białe płótna spłyną z mej głowy do serca

dźwięki wedrą się łódź popłynie niepowstrzymana
praca rąk oczu stawiania pomników przeszłości
rzucania się do barów by pić i jeść

coś musi być brzemienne coś musi ustanawiać postęp
dokonany zamysł uzyskany wgląd przeprowadzona transakcja
obliczona trasa ruchu planety

O świecie – jak policzony jest mój cień
jak cię ująć zatrzymać
O rzeko – jak nie być martwym ciałem w twej toni
O kamieniu serca – stań się gąbką
O królu strachu – pozwól widzieć kolor
rozpalać przekształcać wiążąc - rozrzucać

Żyje Żyj Żyłem Pożyję

Niech poruszę na wieży dzwonem –
sznurem przyczepionym do mej piersi
kiedy jem kiedy śpię kiedy ptak dziobie mnie w skroń

Niech rozpłynie się po dachach melodia ta –
którą mam ukrytą pod skórką pomarańczy
którą ciężką i upojną wyliczają kroki hufców zwierzęcych

Tu Teraz Na Placu Przebity
wśród promieni gołębi srebra karawany

Strumień życia i strumień świadomości i ja jako przeszkoda.
Inaczej tego nie umiem nazwać. Sam przeszkadzam sobie.
Ja jest neurotyczne z samego założenia, tylko że to u niektórych
to staje się patologiczną neurozą.

autor

Belamonte

Dodano: 2009-07-04 11:07:57

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Toniczny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie