Ulotni
Znowu to samo, biegnę, a nikt mnie nie
widzi;
Biegnę tak szybko, że upadam nagle
I nikt nie widzi mego bólu.
Biegnę i zanikam i nikt mnie nie widzi,
Biegnę i umieram, lecz nikt mnie nie
słyszy;
Świat trwa nadal, beze mnie,
Ludzie żyją tak jak dawniej;
Bez emocji, bez współczucia,
Biegną tak szybko, że za chwilę
Kolejny zaniknie, upadnie i zginie,
A inni nie będą go widzieli.
I pobiegną dalej,
Zanikając, upadając i ginąc,
Niepostrzeżenie.
autor
Cristof7
Dodano: 2006-07-31 09:09:12
Ten wiersz przeczytano 566 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.