Umarłe miasto

Zły porucznik krąży na wieży pod mostem
Ogrzewa go ciepło umarłych wspomnień
Karmi się rybami, które zdechły wieczorem
Pije soczysty, jedwabny szlam.

Zły porucznik przechodzi przez te wszystkie mury
W poszukiwaniu krwawych jednogroszówek,
Którymi mógłby zatrzeć ślady młodości,
Którymi mógłby opatrzeć krwawe rany

Daj mi więcej endorfin
Abym mógł jeść delfiny
Abym w deszczu mógł spacerować okrężnymi kołami
Abym codziennie malował tęcze
Aby już nikt nic nie chciał...
Aby wreszcie był spokój...
Spokój...spokój...

autor

Alkomat

Dodano: 2005-12-02 11:52:33

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie