UMIRAJĄC W SMUTKU
....nikt nie pozostawi po sobie nic.
Aria nieśmiertelności
a jednak byt powstały z prochu
Marzenie wieczności
Topiące się gorzką łzą w oku
Szczęśliwi ludzie
spokojnie czekający starości
Cień skąpany w ułudzie
Umierający w wielkiej samotności...
Nikt nie widzi bólu
palącego mą duszę
Z głębokiego smutku
powoli w cielę się duszę...
autor
Nosferatu_Vampire
Dodano: 2004-10-24 15:12:26
Ten wiersz przeczytano 429 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.