Umre czy powstane?

Dla srebrzystej otchłani bólu i tęsknoty...

Z pod Twoich długich, czarnych rzęs,
Wydobywa się błekitny ocean cierpień śmiertelnych,
Na mym ramieniu ulewa łez,
Tak ciężkich i nie przydatnych...

Twoje ręce przesuwają sie po mym ciele,
Po raz ostatni w tym życiu,
Twoje bolesne łzy rozpaczy, niczym truciciele,
Zabijają nikczemnie po Twej twarzy pokryciu..

Wiem co się zaraz stanie...
Widze jak ostatnie siły opuszczają Twą dusze...
Bordowe strumienie krwi pokryły me ubranie,
Lekkie drżenie mego ciała wyraża jak wielkie są me katusze...

Całym sobą, ostatnimi siłami,
Wołasz z desperacją "Błagam.. nie!"
Moje życie zasłano cieniami,
Nie zostawie tu Twego ciała.. Bo Kocham Cię!!

Kłade mą dłoń na Twej piersi...
Twe usta zastygły w przerażeniu..
Świat przestał istnieć, ludzie stali się mniejsi...
Oddech wyraża ból w niemym westchnięciu...

Teraz żyje w swoim świecie..
Z zapałem tnąc nadgarstki...
Jestem wciąż łapana w te same pułapki..
Umre czy powstane.. Może wiecie??

autor

Lady Black

Napisany: 2006-12-02 Dodano: 2006-12-03 00:03:22

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie