upór
są takie wiersze
z tych pierwszych – pierwsze
przy których głos drży jak struna
i jest zaduma
są takie nieba
piekielnie piękne
w błękity strojne i w gwiazdy wierne
są takie trawy...
są trawy szumem śpiewne i gwarne
pełne motylej zabawy
są takie drogi
po których chce się błądzić
na nich kamienie – łzy
i olchy
przy których stoją w pokorze
omszałe kapliczki
a w polu zboże
są takie miejsca
które się kocha
choć zna się je tylko ze zdjęcia
i jest tęsknota
którą uśmierzyć ty tylko zdołasz
lecz...
ty się nie wrócisz
a ja nie zawołam
Komentarze (7)
Kawałek życia, tak właśnie bywa. Pozdrawiam serdecznie
Olchy mnie rozbroiły..i zakończenie..Podpisano:
Osiołek :(.. M.
No proszę, dwa uparciuchy:))
" i jest tęsknota którą uśmierzyć ty tylko zdołasz
lecz...ty się nie wrócisz a ja nie zawołam" a może
warto pozbyć się uporu i wyjść szczęściu na przeciw?
pozdrawiam :)
Są takie wiersze obok, których nie można przejść
obojętnie. Właśnie taki, miałam przyjemność dzięki
Tobie przeczytać:)
są takie słowa co skruszą i duszę poruszą, pięknie
napisałaś co naprawdę czujesz
...są takie drogi i jest takie miejsce na świecie,
gdzie zawsze jest smutno - nawet poecie.