UROK JESIENI ZŁOCISTEJ PANIENKI

MOIM WNUCZKOM I PRZYJACIOŁOM

Jesień złocista brązowa panienka zajęła miejsce lata
Wspólnie z wiaterkiem pośpiesznie szatami liście zmiata
Między drzewami czystkę już robi wrzosami rabaty zdobi
Uwija się jesienna panienka do zimy zwierzątkom norki zrobi

Więc póki jeszcze czas z dziećmi pójdziemy pośpiesznie w las
Tam wiewióreczka piękna ruda oczkiem do nas zamruga
Pomyśli też dzisiaj sobie w poniedziałek nic nie robię
Tylko przy laptopie siedzę myśli zbieram wiersze piszę

Ola w szkole Laura śpi nie wiem sama co dziś śni
Czekam ja dziś na pogodę wezmę dzieci pójdę w las
Może w lesie gdzieś na drzewie wiewióreczka siedzi sobie
Wypatrzymy rudą kitę jak w spiżarni porządki znów robi

Piękne to życie i płynący szybko jak rzeczny nurt czas
Paluszkiem se stukam piszę co w duszy co w sercu nas
Co wy klikam lub wystukam zawsze znajdzie się w eterze
Na fb ja dzisiaj wstawię pozdrowię bo w przyjaciół wierzę

Wierszyk układam dla przyjemności powitam też gości
Uśmiechy przekażę podam rękę pomocną w potrzebie
Z wnusiami pochodzę po lesie przekażę echo jak wiaterek niesie
Smutną piosenkę nam gra że wkrótce zawita nasza zima zła

Korzystamy więc z dzionka z promieniami słonecznymi
Zbieramy więc w bukiety kolorowe jesienne liście
Dzieci się cieszą z takiego spaceru
Śmiejąc się radośnie donośnie perliście

Skorłutowska Barbara​
28//09//2015 Jodłownik 125

MOIM WNUCZKOM I PRZYJACIOŁOM

autor

Barbara Skorlutowska

Napisany: 2015-09-28 Dodano: 2015-09-28 10:53:50

Ten wiersz przeczytano 690 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie