UROKI ZIMY

Wiersz dedykuję Marcelince, aby ferie zimowe były dla niej jeszcze bardziej radosne.

Obudziła mnie piękna, srebrzysta zima.
Drzewa otulone diamentową szadzią,
jakby ktoś je delikatnie watą poowijał.
Mienią się w słońcu na gałęziach nanizane,
koraliki brylantowe, szlifowane w wielokąty,
odbijają kolorowe promienie słońca zimowego,
rzucając na białą, zamarzniętą ziemię,
niezliczone barwy tęczy.
Miękki, jak kołderka wełniana, puszysty śnieżek
otulił w parku ławki, huśtawki, plac zabaw dla dzieci.
Jest biało, przytulnie i miękko.
Dzieci kulig utworzyły, saneczki doczepiły,
jadą, jadą do lasu, dzwonią dzwonki srebrzyste,
hałasu narobiły i pognały w dal.
Cisza po nich została, zima jest taka biała,
miękka, srebrzysta, słoneczna i czysta.
Piękna Pani Biała.

Wiersz poprawiony.

autor

Eurydyka12345

Napisany: 2008-01-20 Dodano: 2009-01-29 08:37:03

Ten wiersz przeczytano 5112 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Obrazkowy Klimat Radosny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie