Uszy mają ściany

rzucić kurze ziarno
między ślepe wrony
ząb oko biedaka
wiatr krwawoczerwony

diabła sen w szczegóły
absurdu i istnienie
głowę roztrzaskaną
mur złoto milczenie

piernik i wiatraki
Kuby z Bogiem przyjaźń.
szatę bez człowieka
z obu końców kija

ryby głos i dzieci
kobiety wątrobę
chłopa co dba o nich
bijąc pięścią w głowę

kowala od losu
nożyce i ławę
głupca bo ciekawy
pisania zabawę

siedmioletnią świnię
rąbek od spódnicy
litr różanej wody
gdzie męstwo dziewicy

autor

raskolnikowski

Napisany: 2022-12-15 Dodano: 2022-12-15 06:55:23

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie