Utrapienia członkowskie (BEZ...

Tyle pieśni i ballad o nim pisano, tyle sonetów i mitów powstało, że i ja pragnę dołożyć ziarenko do tej zacnej twórczości.

Dlaczego w nocy mnie obudziłeś ?
Co ci strzeliło znowu do głowy ?
Dziwisz się może, że w złości krzyczę !?
Jak ściągasz kołdrę, marzną mi nogi !

Wytrzeszczaj dalej to jedno oko...
Na pewno wiele nim nie zobaczysz.
Przecież nie raz ci to tłumaczono,
ty nie pojmujesz, dalej się gapisz !

Tak, to przypomnę ci ślepa zołzo,
Wacławie tępy od urodzenia.
Jak mnie zhańbiłeś swoja głupotą
i nie wstrzymaną siłą prężenia.

Pamiętasz może, jeszcze w liceum,
gdyś się wydurnił bucu porywczy
i przy tablicy wystawił głowę,
by pani Ani zobaczyć (cy-cki) ?!

A inne twoje dzikie wybryki ?!
Ta notoryczna, pusta ciekawość
w windzie, na plaży i na ulicy.
Ja „nie” mówiłem, a ciebie pchało.

No i co teraz? Milczysz dostojnie?
Znawco natury schyl lepiej karku,
bym cię nie musiał uderzyć po łbie,
albo za (ja-ja) pociągnąć na dół.

Tym przestraszony zemdlałeś blady.
Lecz co to słyszę? Leżący wzdychasz!
Że na pół trzeba dzielić te cięgi,
bo winna przecież jest jeszcze (pi-pa)?

;) – tym symbolem oznaczam wiersze wymagające znacznego przymrużenia oka...

autor

ontario

Dodano: 2007-12-22 00:39:36

Ten wiersz przeczytano 1247 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie