Uwięziona w twoim świecie...

z zamętu wydarzeń
i odgłosów niewypowiedzianych słów
stworzyłeś fatamorganę nieba...

usilnie mówisz mi,
że trzeba pilnować porządku...

zatwierdzasz prohibicje uczuć,
prohibicje snów...

moje serce skazujesz na banicję,
bo tylko ono zgłasza veto....

ostatnie pożegnanie z rozumem
i serce razem z duszą wyruszają
w podróż po mlecznej drodze...

a ja zostaje sama... sama z tobą...

...i tylko trzy krople krwi
są dowodem na to,
że moją nieodwzajemnioną
miłością do poezji
przebiłam sobie krtań...

autor

Amatorka

Dodano: 2006-11-26 11:51:35

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie