Velorex

We szopie żech znaloz te cudo,
a było to przed wielu laty,
na forze żech prziwioz go du dom,
stargane mioł wszystki te szmaty.

Choć nieroz sie potym zdarziło,
żech cis go bez poła Rybnika,
aż z zoli sie za mnom kurziło,
na jego punkcie mom bzika.

Velorex na miano mu było.
Jak jo nim wyjyżdżoł z garażu,
to nieroz sie tyż tak zdarzyło,
że motor mu zdychoł od razu,

a
czasym żech rzykoł ze strachu,
jak mi sie straciyła ta bryndza.
Cadilac tyn moj je bez dachu
i jo se szterdziestkom tak pyndza.

Bez cołki tydziyń go słodom,
w niedziela przed frelkom szpanuja,
a potym przicisna go do dom
i zaś go bez tydziyń sprawuja.

A jak go odpola i ruszy,
to śmieje mi sie fest gymba,
watom zatkane mom uszy,
kopruchow zaś pełno w zynbach.

Toż
Velorex wyciongom z garażu,
i wciskom tak gaz do dechy,
aż piszczy fest na wirażu,
a wiela mom przi tym uciechy.

Velorex - dawny czeski trójkołowiec na podzespołach Jawy, używany też jako pojazd dla inwalidów

autor

stan09

Napisany: 2007-06-23 Dodano: 2007-06-24 20:31:02

Ten wiersz przeczytano 620 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie