Walka ze snem

Zaczynam kolejną podróż w krainę snu.
Jest na to najwyższy czas – zaczyna świtać.
Kolejna noc, którą zaczyna nowo powstały dzień.
Już nie widać gwiazd, jedynie księżyc przypomina, że naprawdę jest noc.
Pierwsze promienie słońca przebijają się przez szklaną zasłonę okien.
Zgrzeszyłem dziś… znów… nie raz… na pewno.
Znów dziś zostałem zaskoczony.
Zaskoczyła mnie monotonna codzienność – po raz kolejny.
Muszę do tego przywyknąć.
Otępiały umysł, jeszcze nie do końca funkcjonuje jak powinien.
Już nie myślę o tym co, gdzie i kiedy.
Zaczynam penetrować własne wystraszone myśli.
Nie mówią mi nic konkretnego.
Bezsilnie i bez pomysłu kłamią jak co dnia.
Nakazują odpocząć, pozwolić odpocząć im.
Są naprawdę w fatalnym stanie.
Intensywnie pracują już ponad rok.
Intensywnie oszukują mnie już ponad rok.
A ja naiwnie kroczę dalej, pozwalam się oszukiwać i nawet nie mam siły obruszyć się gdy ktoś śmieje się z mojej odmienności i bezsensownych układanek, które zawsze układają się w jedną, spójną, szczęśliwą całość.
Naprawdę pora zamknąć oczy, zmusić organizm do racjonalnego myślenia.
Pora stoczyć walkę ze snem.
Oby w końcu zwycięską.
Jakub Wiktor Lewandowski 28.06.2007 Warszawa

autor

art=sic

Napisany: 2007-06-28 Dodano: 2007-06-28 01:26:30

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie