Welniana Milosc
Jest Owca
Jest Baran
i serce Owcy
i serce Barana.
Jest milosc obojga,
co trwa co ranek.
Ich noce gorace,
ich sny pachnace,
ich slowa,
ich mysli,
to wszystko, czego nic nie zniszczy.
Owca chce Baranka
a Baran Owieczki.
Mysla o sobie przy blasku gwiazdeczki.
I ksiezyc swieci nad ich glowami,
bo beda zawsze, zawsze ci sami.
Czesto ich slowa sa pelne czulosci,
Baran nawiazuje do namietnosci,
a Owca zakochana ciagle o milosci.
Zachwyceni soba nawzajem,
wiedza, ze ich zycie bedzie rajem.
I choc ich pastwiska dzieli tysiac mil,
nic nie przeszkodzi w zadnej z wspolnych
chwil.
Owca spiewa:
"Naucze Cie zyc,
jak kochac i snic..."
Baranek slucha,
czasem sie wzrusza.
Kocha swa Owce,
jak niebo swe slonce.
Mowi jej ciagle, ze jest wspaniala,
az czasem sprawia, ze jest niesmiala.
Chce ja tulic i calowac,
chce dotykiem delektowac,
jej bliskoscia,
jej myslami...
A Owieczka?
Owca jest zakochana.
Ciagle mysli o Baranie,
w swych marzeniach ma spotkanie,
ktore kiedys bedzie im dane.
Az brak jej slow, by wyrazic, co czuje.
Samo "kocham" jej nie satysfakcjonuje.
Mowi mu jednak te piekne slowa,
bo chce by wiedzial, ze ich milosc jest
wyjatkowa.
Jest Owca, jest Baran
i Milosc Welniana
i tego nie zniszczy juz nic...!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.