Wenus
Jest zbyt jasno,
Niby noc,
A widze wszystko.
Upadle anioly,
Zagubionych ludzi,
I opuszczone demony.
Nie chcesz mnie znac,
A to ja pierwszy,
Rozpoznalem Ciebie,
W tlumie nieszczesliwych,
I zmuszonych zebrac,
O cieplo.
Przypomnij sobie Sloneczny Brzeg,
I Zlote Piaski.
A moze jednak polecimy na Wenus?
autor
Pita
Dodano: 2020-11-10 10:03:30
Ten wiersz przeczytano 515 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
W tej beznadziei jednak jest?
Ta nadzieja?
Może jednak jest.