Weźcie Dzieciontko
Nie znodli domu, ani gospody,
we żłobku go położyli,
niyma tam ciepła, ani wygody,
sianym go yno przikryli.
Leży we żłobku Dzieciontko małe
i na swoj los nie narzeko,
leży w tym sianku już wieki całe
i na nas durch on tam czeko.
Weźcie Dzieciontko do serca swego,
okryjcie go swojim ciepłym,
jak tam znojdziecie miejsce dlo Niego,
on wos ochroni przed piekłym.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.