Wg Fragonarda "Huśtawka"
Na jedwabnym wachlarzu
Co barwami oczy wabi
Siedzi dama na huśtawce
Delikatna jak aksamit.
Suknia w blado róż kolorze
Uwypukla kibić osy
Mąż zazdrośnik trzyma liny
Uśmiech mu nie znika z twarzy
W krzakach głogu zapatrzony
Młodzian w zachwyconej szczęśliwości
Gdy wiatr psotnik w rozchyleniu
Ukazuje biel pończoszki
Jeszcze wyżej dama frunie
Słońce rzuca czułe blaski
Pantofelek w górze śmignął
Ta frywolność to akt łaski
Roztańczone nagie rzeźby
Ożywiony wzrok aniołów
Sam Kupidyn - zda się mówić
- Ciii... - nie popsujmy tej zabawy
Komentarze (11)
Dziękuję wszystkim za zainteresowanie i miłe
komentarze
podoba mi się, pozdrawiam :)
cii... witaj:)
No ciekawe czy ten mąż ma dobry wzrok:) bo będzie się
działo w tym głogu .Czyta się z zaciekawieniem i
niecierpliwością
Witam na beju, patrząc na datę wiersza już dawno
mogłaś nas swą obecnością zaszczycić i zachwycić
Interesująca przygoda, ciekawie napisana
Witam na portalu :)
Mnie także podoba się poetycki opis tego obrazu. Msz
ten wers
"Młodzian w zachwyconej szczęśliwości"
dobrze byłoby skrócić np
"Młodzian w błogiej szczęśliwości" lub inaczej - dla
rytmu. Wiadomo, że to sugestia czytelniczki, a nie
eksperta. Miłego dnia.
piękny obrazek, ładnie napisane, pozdrawiam :)
Ładny obrazek na wachlarzu :) Wiersz też:)
malownicza interpretacja dzieła.