widziałem wiele

widziałem wiele
mój czas jednak nie leczy ran
ciągle słyszę – poruczniku K. do apelu stań
ciągle widzę jego trumnę w kościele

czym jest rozkaz a czym Ojczyzna
jakich wyznań od nas żąda
jakiej miłości i jakiego zatracenia
do krwi ostatniej do wrót przeznaczenia
aż do nieistnienia

czy jednak silniejsze jej kochanie
od miłości rodzinnej
ojcowskiej, matczynej, dziecięcej, niewinnej
czy wypełnić może żołnierskie powołanie

czy Bóg z nami czy ze sztandarami
kim jesteśmy
o…… czy wyzwolicielami
bo przecież…… Polskimi Żołnierzami
nas też nazywano bandytami
nie tak dawno w Warszawskim Powstaniu i przed osiemnastym
nie tak dawno by zapomnieć wszystko
by ślepo biec za symbolem gwiaździsto - pasiastym
zbyt blisko!!!!

dziś znowu we śnie widziałem jak nad pustynią wstaje świt
i twarze co nie znają litości
dla siebie
i te moje myśli jak powrót do przeszłości
na własnym pogrzebie

autor

smail

Napisany: 2007-12-15 Dodano: 2007-12-15 17:30:06

Ten wiersz przeczytano 325 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie