Wieczorne wskazania i tykania...

Wszystko w swoim czasie

Śmierć niczego nam nie wskaże
oczekujmy tego od życia
a najlepiej czytajmy to, co na życia zegarze
Rankiem, gdy w pełni sił i z głową w chmurach
miłości spontanicznej aż za wiele
szafujemy nią, jak kadzidłem w niedzielę
W południe, ciała cieplutkie
ciągle pragnące, już się ukazują słowa wiążące-
zaczyna się miłość od uczuć i słów
Gdy mija południe i
czas na południową drzemkę
miłość wyraża się przywiązaniem, szacunkiem
Gdy godziny dotykają nocy
miłość, szacunek, opieka w piękno się jednoczy
Zgasły na niebie światełka fajerwerków w rozbryzgu barw
życie ukazuje nam treść uczucia, co ono jest wart.
Wieczorne wskazania i tykania zegara-
zaczyna się czas refleksji
życia podsumowania.
Mamy chwile dla siebie
czy myśmy kochali prawdziwie
czy nasza miłość była pisana patykiem na niebie
Do siebie mówię i pytam
Nie potrafię tak jak wielu
zdefiniować uczucia miłości
bo to uczucie smakuje jak chleb
jak woda rzeką płynąca pełna zawiłości
Nie przywołuję śmierci
jako tej co cokolwiek w doczesności wskaże
bo ona właśnie uczucie wymaże

Autor:slonzok –knipser
Bolesław Zaja

Nie udźwigniesz bryły świata, gdy ma się już lata, nie uczyniłeś tego za młodu, dziś szkoda zachodu


Autor:slonzok-knipser
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2023-11-22 Dodano: 2023-11-22 10:08:52

Ten wiersz przeczytano 202 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie